Bywa nazywana „cudem na końcu świata” i uchodzi też za jedno z najbardziej tajemniczych miejsc. Wyspa Wielkanocna, bo o niej mowa, od lat wzbudza zachwyt wśród podróżujących.
Wyspa Wielkanocna bywa nazywana także “Rapa Nui” lub “Centrum Świata”. Ma 12,3 km szerokości i 24,6 km długości. Najbardziej znana jest z kamiennych posągów Moai, które zostały wykonane przez jej mieszkańców z tufu wulkanicznego. Rzeźby są tajemnicze, ponadwymiarowe (niektóre ważą ponad 18 ton), charakteryzują się szerokimi nosami i nieczytelnym wyrazem twarzy. Choć wielu podróżników już ją odwiedziło, to archeolodzy wciąż próbują dowiedzieć się, jakie starożytne narody ją zamieszkiwały. Ile ciekawostek i tajemnic skrywa jeszcze Wyspa Wielkanocna?
Co ludzi od zawsze fascynowało w wyspach? Na pewno ich położenie, urok krajobrazowy, trudności w dotarciu (zwłaszcza dawniej, gdy środki lokomocji były bardzo ograniczone) i tajemniczość, związana między innymi z historią miejsca, jej mieszkańcami, zwyczajami, kulturą.
Wyspa Wielkanocna wciąż ciekawi, ale dlaczego aż tak bardzo? Przecież inne wyspy, takie jak: Majorka, Ibiza czy Kreta też są niezwykle urokliwe. Tak, ale o tych miejscach wiemy niemal wszystko i są łatwo dostępne praktycznie dla każdego turysty. Zaś z Wyspą Wielkanocną jest inaczej, tutaj nie każdy może tak łatwo się dostać, a jak już się dostanie, to nikt nie chce wyjeżdżać!
Rapa Nui jest jednym z najbardziej odizolowanych miejsc na świecie, do najbliżej położonej niej wyspy – Pitcairn – jest 2000 kilometrów. Wyspa Wielkanocna przynależy do Chile, od którego dzieli ją z kolei 3600 kilometrów. Wyprawa na nią też nie należy do najtańszych, jeśli ktoś marzy o takiej podróży, to musi trochę odłożyć, by zobaczyć to wyjątkowe miejsce.
To piękne przyrodniczo miejsce zamieszkuje ponad 7 tysięcy mieszkańców (w większości są to Polinezyjczycy), a językami urzędowymi są hiszpański i Rapa Nui. Co ciekawe, na wyspie znajduje się jedna miejscowość o nazwie: Hanga Roa, która jest zarazem jej stolicą.
Jak powstała Wyspa Wielkanocna? Na skutek aktywności sejsmicznej, ale co ciekawe wciąż do końca nie wiadomo, kim byli jej pierwotni mieszkańcy. Najbardziej prawdopodobną i powtarzaną przez wielu wersją jest to, że Polinezyjczycy z rejonów wysp Tonga i Samoa dopłynęli do jej brzegów między 900 a 1200 rokiem naszej ery. Istnieje też nieco inna wersja odnośnie nadania jej nazwy. Sądzi się, że jako pierwszy dopłynął do niej Europejczyk, holender Jacob Roggeveen, a miało to miejsce w 1772 roku, w święta wielkanocne, stąd też Wyspa Wielkanocna. Jednak miejscowi nazywają wyspę Rapa Nui, co bywa różnie tłumaczone, jako „Wielka Ziemia” czy „Centrum Świata”.
Kolejną interesującą sprawą dotyczącą tej wyspy są tajemnicze posągi – Moai. To gigantyczne kamienne głowy (lub całe postacie), na samej wyspie znajduje się ich około 900. Jednak najbardziej znana jest grupa 15 posągów, które są ustawione tyłem do oceanu, a także 7 figur Ahu Akivi, nazywanych „Siedmioma Odkrywcami”, które są z kolei zwrócone w stronę oceanu. Archeolodzy od lat starają się odkryć zagadkę dotyczącą znaczenia i powstania tych posągów. Według jednych z najnowszych doniesień sądzi się, że figury miały symbolizować obfitość plonów. Co ciekawe, to prawie 90% z nich pochodzi z jednego kamieniołomu.
Niezwykły urok Wyspy Wielkanocnej wywodzi się też z tego, że jest to wyspa wulkaniczna. Uformowały ją 4 wulkany: Rano Raraku, Rano Kau, Pukatike oraz Terevaka. Ten ostatni jest najchętniej oglądany przez turystów, ponieważ z jego okolic rozciąga się zapierająca dech w piersiach panorama na całą wyspę, ale wejście na szczyt zajmuje niemal 2 godziny. Fani wycieczek i archeologicznych “smaczków” wśród atrakcji wyspy wymieniają też to, że jej wybrzeże jest usiane wieloma jaskiniami, które w dawnych czasach pełniły dla jej mieszkańców np. rolę spiżarni bądź grobowców.
Zdj. główne: Thomas Griggs/unsplash.com
